Z zamysleń podczas wpatrywania się w telefon.

Wieczór w sam raz, żeby napisać notkę.
Sylvian i Świetlicki.

Zawieszenie, odroczenie. Ulga tylko na chwilę. Rozkoszuję się nią. Dzień miał mieć inny przebieg, a zwłaszcza wieczór. Mieszkanie wysprzątane, tylko puste...Spinasz się w sobie i co.....I nic.





Niektórzy częsciej uzywają telefonów, inni na nie tylko patrzą, w oczekiwaniu. Poświęcają na to okresowo więcej lub mniej czasu w ciągu dnia.

Dlaczego powiedziałam dzisiaj komuś, że życie to jest walka i byłam bezlistosna ? Przez moment sprawiło mi to przyjemność.

Wszystko co robimy licząc na rekację otoczenia rozbija się o to, że otoczenie niestety czasem ma prawo czuć to samo. Zostajemy pokonani naszą własną bronią.


Pułapka pisania bloga. Albo zostanę emocjonalną ekshibicjonistką, albo mój blog zamieni się w puste, czcze gadanie, bawienie się formą ,może nawet czasem dowcipną, ale bez większego sensu.Albo stanie się kodem, zrozumiałym tylko dla mnie, co właściwie mija się z celem. Narazie przychylam się ku tej pierwszej opcji.