...

Leżę na łóżku i patrzę na te chujowe ściany. Na szczęście widzę też niewielki skrawek kuchni. Patrzę na niego starając się nie widzieć nic poza ciepłym różem i bielą szafki. Chociaż już i tak jest lepiej, skoro mogę spokojnie leżeć w moim pokoju. Przynajmniej jest czysto. Przyzwyczaiłam się do ohydnych, brudnych, białych ścian, to do tych nie mogę ? Myślałam, że już gorzej nie będzie...no cóż, błądzić jest rzeczą ludzką podobno.
To po co było tyle zachodu? No dobrze chwilami nawet mi się podoba, ale daje po oczach. Nie na takiej dużej powierzchni. To jest niebywale subtelna kwestia, jaki kolor jak na nas działa. A producenci farb najwyraźniej nie mają o tym pojęcia...